ورق آلیاژی نوعی ورق آهن است که دارای ترکیبات شیمیایی مختلفی بوده و با ورق آهنی که فقط از آهن خالص تهیه شده متفاوت است. ورق آلیاژی از ترکیبات شیمیایی متفاوتی توسط فرآیند نورد گرم کردن به دست می آید و به دلیل تفاوت در ترکیبات شیمیایی و حضور عناصر آلیاژی مختلف در ورق آلیاژی، انواع بی شماری از این محصول با کاربردهای مختلف تولید می شود.
در علم شیمی به ترکیب چند فلز و یا چند عنصر مختلف با هم آلیاژ گفته می شود. مانند آلیاژ آلومینیوم، آلیاژ فولادی، آلیاژ برنز، آلیاژ منگنز و انواع دیگری از آلیاژها. فولاد یک آلیاژ بسیار پر کاربرد است که از ترکیب آهن و کربن به دست می آید.
همان طور که گفتیم مخلوط کردن فلزات با یکدیگر یا غیر فلزات مزایای بسیاری دارد. این مواد ترکیبی می توانند باعث افزایش سختی، کاهش نقاط ذوب و افزایش مقاومت کششی شوند. از آنجا که فلزات خالص از نقطه ذوب بالایی برخوردار هستند، تمایل دارند که بسیار نرم باشند. مثلاً طلای خالص بسیار نرم و قابل انعطاف است و به راحتی حتی با مقدار کمی از گرما خم می شود. به همین دلیل، بیشتر جواهرات طلا در واقع از آلیاژ می باشند.
فلزات بسیار واکنش پذیر بوده و از نقاط ذوب بالایی برخوردار هستند. به عنوان مثال آهن بسیار قوی است اما با رطوبت هوا واکنش نشان می دهد و خیلی راحت می تواند زنگ بزند. چدن به عنوان یک آلیاژ می تواند به جلوگیری از این امر کمک کند. ورق های آلیاژی قابل بازیافت بوده و برای محیط زیست خطری ندارند.
انواع ورق آلیاژی
ورق ها به صورت، رول فرم (کویل یا حلقه) و شیت فرم (برش شده) تولید و به بازار عرضه می گردند. دو نوع تکنولوژی مختلف با نام های نورد سرد و نورد گرم برای تولید انواع ورق آلیاژی استفاده می شود. محصول تولید شده در نورد گرم، ورق سیاه و محصول نورد سرد، ورق روغنی نام دارد.همانطور که قبلا گفته شد ورق های آلیاژی را با ترکیبات شیمیایی متفاوتی می سازند از این رو انواع و گریدهای متعددی از ورق آلیاژی تولید و روانه بازار می شود که برای استفاده در کاربردهای گوناگون به کار می رود.
